“Koop hier uw ambachtelijke worstenbroodjes!”.

Over tot de orde van de dag. Recent las ik een leuk teletekstbericht - ja ik gebruik nog teletekst - onder de rubriek “opmerkelijk”. Ik betrapte me erop dat ik hardop zat te lachen terwijl ik het las en er verder niemand in de buurt was. Het ging over de slechtste commerciële slogans van 2017. En als opgeleid en geïnteresseerd in marketing mag ik daar denk ik wat van vinden, of het nu hout snijdt of niet. Lees het korte bericht even hierna! Dat is zo gebeurd.

 Ik kon na dit bericht maar tot 1 conclusie komen. Een goed marketingburo bedenkt tegen veel geld een goede slogan voor je en die slogan moet je vervolgens met nog eens veel geld via media onder de aandacht brengen van het publiek. Dat werkt. Beter werkt het blijkbaar echter wanneer je een slecht marketingburo tegen weinig geld een zo slecht mogelijke slogan à la die in dit teletekst bericht laat bedenken. Die wordt dan vervolgens opgepikt door allerlei landelijke media want ik zag ook berichten op Hartvannederland, RTLZ en Omroep Brabant. Die dragen jouw slogan vervolgens landelijk en grootschalig uit en dat kost je dan helemaal niets. En dat werkt dus veel beter. En laten we eerlijk zijn. Over de marginaal hogere of lagere kwaliteit van verpakkingsmateriaal, worstenbroodjes of kattenvoer ligt de gemiddelde consument niet wakker. Conclusie: aandacht is aandacht en een “slechte” campagne is in dit geval een “goede” campagne.
 
Maar ik constateer nog een dubbelzinnigheid in dit teletekst bericht. Want hoewel dat enge woord “seks” op geraffineerde wijze nergens genoemd wordt, kan ik toch alleen de conclusie trekken dat de hoogstwaarschijnlijke reden waarom deze slogans als “slecht” betiteld worden is omdat ze appelleren aan seksualiteit. Maar volgens mij is hier dan sprake van een zeer interessant fenomeen. Want ik ben ervan overtuigd dat de meeste van dit soort slogans, een uitzondering daargelaten, absoluut nooit seksistisch door de bedenkers ervan waren bedoeld. Het feit dat veel mensen binnen onze maatschappij en daarmee de vertegenwoordigers van deze slogan-beoordelingscommissie dat wel zo interpreteren, zegt volgens mij vooral iets over ons eigen, breed onderdrukte seksuele bewustzijn. Men ziet of leest m.a.w. waar het hoofd blijkbaar vol van is.
 
Oh jee, zouden we dan toch onbewust allemaal meer met seksualiteit bezig zijn dan we zelf willen toegeven? En zo ja wat is daar dan eigenlijk zo ontzettend mis mee? Hoe dan ook, deze sloganbeoordeling maakt voor mij duidelijk dat de maatschappelijke seksfocus zich toch wel openbaart, direct of indirect. Alles qua seksualiteit op tafel gooien lijkt me niet nodig. Maar wellicht kunnen we er dan wel eens wat minder verkrampt mee omgaan in de toekomst.  

Leuke column? Deel hem dan met anderen via een van onderstaande opties:

! Meld je hier aan om automatisch nieuwe columns te ontvangen per mail.