Een tijdje geleden werd ik geconfronteerd met de jaarlijks terugkerende vraag: "Hoe ga ik dit keer verkleed met carnaval?". Niet dat ik zo'n carnavalsvierder ben, maar het is me toch te saai om met alleen een boerenkiel langs de kant van de optocht te gaan staan. Nu beweer ik verstand te hebben van ondernemerschap en schrijf ik bovendien verhaaltjes daarover als deze. Ik had dus bedacht om als "typisch ondernemer" verkleed te gaan. Maar ja, hoe ziet iemand eruit waarvan iedereen zegt "kijk dat is nou een echte ondernemer"? Veel vakmanschap-achtige beroepen als slager of timmerman kunnen zowel op zelfstandige basis als in loondienst worden uitgeoefend. Ik was op zoek naar iets ludiekers.
Al piekerend moest ik opeens denken aan een van de aanwezigen op mijn vaders begrafenis enkele jaren geleden. Het deed me toen goed om zoveel spelers te zien van de voetbalclub waarvan mijn vader
toen al vele jaren geen lid meer was. Er ging een grote mate van loyaliteit uit. Ik dacht terug aan de zondagen dat ik me als kind langs de lijn vermaakte terwijl mijn vader zijn potje voetbal
speelde. Ik herinner me nog hoe hij eens een kopduel aanging met de tegenstander waarbij beiden wel de bal maar helaas niet elkaars hoofd misten. Die tegenstander werd afgevoerd naar het
ziekenhuis. We zouden hem daar later nog een bos bloemen gaan brengen want hij moest met diverse gezichtsbreuken een paar nachtjes blijven. Mijn vader had het hardste hoofd en had alleen een
beetje hoofdpijn. Trots was ik daarop. Ik vond het heroïsch.
Een andere held in mijn vaders team stond onder de lat. Het was Sjefke. En Sjef, dat was dus een echte ondernemer. Hij was klein van stuk en in mijn herinnering wat gedrongen. Als je de bal hoog
genoeg speelde was het altijd een doelpunt want Sjef kon de lat niet raken. Fel was hij wel, in woord en beweging. Op de shirtjes van het team prijkte vanzelfsprekend de naam van zijn handeltje.
Hoewel ook Sjef vast een keeperstenue moet hebben aangehad, kan ik me hem zelfs onder de lat alleen in zijn ondernemerskostuum herinneren. Een donkerblauw pak met wijde mouwen. Een ogenschijnlijk
iets te groot colbert maakte dat hij er, hoewel klein van stuk in mijn herinnering toch breed en krachtig uitzag. Hij straalde een bepaald ondefinieerbaar gezag uit. Zijn vastberaden blik en stem
zullen daar ook mee te maken hebben gehad. Schuin uit zijn rechter mondhoek stak altijd een rokende sigaar, alsof die daar als een soort puist gegroeid was. Praten kon hij met die sigaar in de
mond. Zijn rechter broekzak zag er altijd goed gevuld uit. Daar bewaarde hij het zwarte geld.
Afgezien van deze uiterlijke maar ogenschijnlijk niet al te bijzondere kenmerken was Sjef daarnaast omgeven door een onzichtbare zweem van flirterijen met andermans vrouw, problemen met de
belastingdienst, zwartwerkers en heel veel rondjes in de kantine. Typisch iemand die graag zijn eigen weg ging, de boel bepaalde en zich daarbij niet al te veel door zijn omgeving liet beperken.
En dat geheel maakte hem voor mij tot een echte ondernemer. Dat hij die dag op mijn vaders afscheidsdienst aanwezig was vormde een prachtig contrast met de verder nogal degelijke oude stelletjes
die er ook waren. Het gaf de veelzijdigheid van de contacten van mijn vader aan en dat maakte me trots. Dus daar stond ik op de ochtend van carnavalszondag met mijn eigen blauwe pak voor de
spiegel, met een sigaar op mijn lip en een bundeltje gekopieerde bankbiljetten half uit mijn broekzak stekend. Ik kantelde mijn hoofd eens maar een typische tycoon (groot ondernemer) in spe kon
ik er niet in ontdekken. Eerder een foute boekhouder of een maffiatypetje. Blijkbaar moet je uitstraling als ondernemer sowieso een paar jaartjes rijpen zoals goede wijn. Het werd die dag dus
tegen mijn zin in noodzakelijkerwijs toch de boerenkiel. De lol was er gelukkig niet minder om. En terwijl ik me met mijn kinderen vermaakte bij de optocht zag ik hem iets verderop aan de
overkant ineens staan. Sjefke!!! Hij was verkleed als........zichzelf. En ik zag hoe hij het ene na het andere rookkringetje de lucht in blies.
Reactie schrijven